Για πρώτη φορά σε επίπεδο μονογραφίας ερευνώνται διεξοδικά τα δυσχερή ζητήματα αστικού δικαίου, που ανακύπτουν ενώπιον τακτικών ή διαιτητικών δικαστηρίων στη σχέση μεταξύ πωλητή και αγοραστή μιας επιχείρησης. Πρόκειται για ζητήματα, που συναρτώνται άμεσα με τη μοναδική λειτουργική ιδιαιτερότητα μιας επιχείρησης, και τα οποία αφορούν την προσυμβατική ευθύνη σε περίπτωση καταρτισμένης σύμβασης (εδώ η ανάδειξη της προσυμβατικής ευθύνης διευρύνει καίρια την έννομη προστασία του ζημιωθέντος, αγοραστή ή πωλητή μιας επιχείρησης), τη συμβατική ευθύνη (λόγω μερικής μη εκπλήρωσης, λόγω πραγματικού ή νομικού ελαττώματος ή έλλειψης συνομολογημένης ιδιότητας, λόγω αθέτησης αυτοτελών ή μη αυτοτελών εγγυητικών συμβάσεων κ.ο.κ.), την ευθύνη λόγω έλλειψης ή ανατροπής του δικαιοπρακτικού θεμελίου της σύμβασης και, τέλος, την ευθύνη από αδικαιολόγητο πλουτισμό (ύστερα από την κακοδιαχείριση της επιχείρησης από τον αγοραστή, τα κέρδη που αποκόμισε, τις δαπάνες που διενήργησε ή τις εμπράγματες ασφάλειες που συνέστησε ο αγοραστής κ.ο.κ.). Τα παραπάνω ζητήματα, που χαρακτηρίζουν τόσο τις πωλήσεις του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων μιας επιχείρησης (asset deal) όσο και τις πωλήσεις των μετοχών ή μεριδίων του εταιρικού φορέα μιας επιχείρησης (share deal), ερμηνεύονται αναλυτικά, πάντοτε με κριτήριο τη διαχρονική ανάγκη να συνυπάρξει η δογματική θεμελίωση του αστικού δικαίου με τα αιτήματα της καθημερινής πρακτικής.