Η Μαίριλυν Γιάλομ αναζητώντας τις πηγές της ιδιαίτερης σχέσης της Γαλλίας με τον έρωτα, αναδιφεί τη λογοτεχνία και την ιστορία της χώρας. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι Γάλλοι παρουσιάζονται ως πρωτοπόροι στην τέχνη του έρωτα, μέσα από τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τα τραγούδια, το θέατρο και τον κινηματογράφο τους. Ξεκινώντας από τον αυλικό έρωτα και τους αρχετυπικούς εραστές Αβελάρδο και Ελοΐζα κατά τον Μεσαίωνα, η Μαίριλυν Γιάλομ αποδεικνύει πως η γαλλική ιδέα του έρωτα εξελίχθηκε ιστορικά και μεταμορφώθηκε μέσα στους αιώνες, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα ιδιαίτερα στοιχεία που καθιστούν το ειδύλλιο στη Γαλλία διαφορετικό από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Η Φαίδρα, η φανταστική ηρωίδα του Ρακίνα, ο κυνικός έρωτας στον Μολιέρο, οι ερωτικές επιστολές της Ζυλί ντε Λεσπινάς, η προσωπικότητα και τα γραπτά της Ζωρζ Σαντ, το ερωτικό πάθος της με τον Αλφρέντ ντε Μυσσέ, η Μαντάμ Μποβαρύ και η Αισθηματική αγωγή, ο Συρανό ντε Μπερζεράκ, ο Προυστ, ο Αντρέ Ζιντ, η Κολετ αλλά και ο έρωτας των υπαρξιστών Σιμόν ντε Μπωβουάρ και Ζαν-Πωλ Σάρτρ και το πάθος και ο πόθος στον γαλλικό κινηματογράφο, με παράδειγμα το Ένας άντρας και μια γυναίκα του Κλωντ Λελούς (που μια εικόνα του κοσμεί το εξώφυλλο), ενσαρκώνουν τις διαφορετικές εκφάνσεις της ρομαντικής αβρότητας, του πάθους στα χρόνια της Επανάστασης, του λιμπερτινισμού, του έρωτα μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών, του υπαρξισμού και της ερωτοληψίας, καθώς και του πόθου τον 21ο αιώνα. Ακόμη κι όταν η Γιάλομ ελαφραίνει την ατμόσφαιρα με παρεκβάσεις που αποκαλύπτουν τη δική της σκωπτική θεώρηση του κόσμου, αυτή η εκπληκτικά γραμμένη και εξαιρετικά καθηλωτική της μελέτη αναλυτικής πολιτισμικής ιστορίας αποτελεί ακαδημαϊκή κατηγορία από μόνη της.