Δεν πρόκειται για μια ακόμη καινούρια βιογραφία του τυχοδιώκτη μουζίκου Γκριγκόρι Γιεφίμοβιτς που κατάφερε να γίνει ο Ρασπούτιν (1869-1916) με τον οποίο συνεχίζει να ασχολείται, μέχρι σήμερα, το ευρύ κοινό. Ο ιστορικός Alexandre Sumpf έφερε, επιτυχώς, εις πέρας μια πολυδιάστατη έρευνα προσεγγίζοντας τη ζωή του Ρασπούτιν μέσα από ένα καλειδοσκοπικό πρίσμα όπως το απαιτεί, άλλωστε, η πολύμορφη ταυτότητα του "στάρετς" ("γέροντας" στη ρώσικη θρησκευτική ορολογία). Η ανάλυση, για παράδειγμα, των διαφόρων γνωστών φωτογραφιών δείχνει με χειρουργική ακρίβεια -ο ιστορικός δρα εδώ ανατομικά - πως ένας απλός χωρικός της Σιβηρίας μεταμορφώνεται σε μια από τις σημαντικότερες μορφές του κύκλου της τσαρικής εξουσίας. Αυτό που ο συγγραφέας αναλύει με ενάργεια είναι η θέση που παίρνει ο ρωσικός Τύπος στη δεκαετία του 1910 απέναντι στον Ρασπούτιν και πώς κατασκευάζει ένα "είδωλο". Η υπόθεση της δολοφονίας, επίσης, εξετάζεται σε βάθος αφού όμως ο συγγραφέας πάρει τις απαιτούμενες αποστάσεις απέναντι στις μαρτυρίες των συμμετεχόντων στον αφανισμό του "γέροντα", αρχής γενομένης από εκείνη του πρίγκιπα Γιουσούποφ που θεωρεί τον Ρασπούτιν πρόδρομο του μπολσεβικισμού! Ο Alexandre Sumpf αναλύει επιτυχώς και τη "μυθοπλασία" και τον "μύθο"-Ρασπούτιν και με τα εργαλεία του επίμονου ερευνητή, δρα, εντέλει, ως ανασκαφέας για να φέρει στην επιφάνεια, από αρχεία, εικονογραφικό, κινηματογραφικό, λογοτεχνικό και πάσης φύσεως διαθέσιμο υλικό, ένα ανανεωμένο και πιο αληθινό πορτρέτο εκείνου τον οποίο ο Λένιν χαρακτήριζε "άξεστο, πρωτόγονο και αφόρητα αμαθή". Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η δόμηση του βιβλίου που στηρίζεται πάνω σε πολλαπλές αποτιμήσεις. Δεν είναι μόνο ο Λένιν, ο Γιουσούποφ και τα ρομάντζα της δεκαετίας του 1920 που αποτιμώνται, αλλά και στοιχεία πολύ πιο σύγχρονα όπως το γνωστό τραγούδι "Ra ra Rasputin" του γκρουπ Boney Μ κ.ά. Πρόκειται, ίσως, για την πιο εμπεριστατωμένη βιογραφία που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.