Για τη Μάρω ο αγώνας της επιβίωσης ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία. Από μία κακή συγκυρία της τύχης βρίσκεται, μαζί με την οικογένειά της, μέσα στη δίνη των γεγονότων της Γενοκτονίας των Αρμενίων, στο μακρινό Ντιγιάρμπακιρ της Ανατολίας. Κι ύστερα ξεκινά μια “οδύσσεια“ που τη φέρνει αντιμέτωπη με νέες αντιξοότητες, ώσπου φτάνει στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, όπου βιώνει τον απόηχο της Μικρασιατικής Καταστροφής, και μέσα σε λίγα χρόνια τα γεγονότα της Κατοχής και του Εμφυλίου. Κι αν η «τύχη ευνοεί τους τολμηρούς», η Μάρω αναμετρήθηκε πολλές φορές με μία άλλη πανίσχυρη και αμείλικτη δύναμη της ζωής, την ανάγκη. Ένα μυθιστόρημα βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Μαρίας Κωνσταντινίδου–Σεμερτζή. Τη Μελικέ δε θα την ξανάβλεπε ποτέ. Την είχαν πάρει. Η σκλαβωμένη αρχόντισσα έπρεπε, φαίνεται, να υπηρετήσει και αλλού. Κάθε σπίτι και μία σκλάβα. Η Μάρω είχε μάθει όλες τις δουλειές πια, δε χρειαζόταν καθοδήγηση, δε χρειαζόταν βοήθεια, το κυριότερο, δε χρειαζόταν φιλία και ανάπαυλα. Αυτά είναι προνόμια που απολαμβάνουν μόνο οι ελεύθεροι, όχι οι σκλάβοι. Χωρίς να της τα εξηγήσει όλα αυτά κανείς, η Μαρία τα είχε καταλάβει. Ήταν μία σκλάβα. Εκείνη την ημέρα που έκανε αυτή την παραδοχή, ασυνείδητα μέσα της άρχισε να σχεδιάζει και την απελευθέρωσή της. Ήταν σκλάβα, αλλά όχι για πολύ. Ήταν γεννημένη, για να ζήσει ή να πεθάνει ελεύθερη.