Τούτο το βιβλίο ανα-διηγείται την ιστορία ενός άντρα, γενάρχη και ιδρυτή ενός δυσπρόσιτου αλλά όμορφου ορεινού χωριού 200 ετών, 12 σπιτιών (που ακόμη "αναθρώσκουν καπνόν") και τριών επωνύμων. Σήμερα, οι υπερχίλιοι απόγονοί του, διασπαρμένοι σε πάνω από 100 σημεία της Ελλάδας και του κόσμου, πονάνε αυτό το χωριό. το νοσταλγούν, το επισκέπτονται και, με αγάπη, το λένε πατρίδα. Έτσι, το διπλό αυτό βιβλίο (Ένας άντρας στήνει χωριό - Από τη Ροδιά στη διασπορά), ανακινώντας μνήμες μάλλον, παρά αρδευόμενο από τις πηγές της ιστορίας (που καθόλου δεν παραβλέπει), παίρνει χαρακτήρα ανθρωπογεωγραφίας με ουσιαστικό κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, ενώ παράλληλα αποκτά επικοινωνιακή χρηστικότητα, που είναι ένας από τους προδιαγεγραμμένους στόχους του. Είναι φυσικό, επομένως, να απευθύνεται στους απανταχού εκ Ροδιά Καλαπανιδαίους, Τριανταφύλληδες και Τσιαμπαλήδες. Όμως το είδος της γραφής του και, κυρίως, η μέθοδος εργασίας ου επιλέγει, του προσδίδουν, νομίζουμε, ευρύτερο αναγνωστικό -ίσως και γραμματολογικό ενδιαφέρον.