Η Ρίτα έκανε τη ρήξη, δραπετεύοντας από την ίδια της τη ζωή. Καταφύγιό της ένα νησί στο Αιγαίο. Στο σπίτι των βράχων βιώνει τη μοναξιά, συντροφιά με τις ενοχές της, απολαμβάνοντας συγχρόνως την ελευθερία και ανακαλύπτοντας τα ταλέντα της. Ο γιος, ο σύζυγος κι ο πατέρας, μετρώντας το χρόνο της απουσίας της, αφηγούνται αποσπασματικά τη ζωή της και συμπληρώνουν το παζλ του χαρακτήρα της. Τα πρόσωπα λειτουργούν σαν καθρέπτες που απεικονίζουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις πράξεις της στη δική τους εκδοχή. Η επιστροφή στην πόλη, στη βιτρίνα του μαγαζιού των παπουτσιών με τις κούκλες είναι γεμάτη απρόοπτα. Ο φωτογράφος αιχμαλωτίζει τις στιγμές, δίνοντας στην πραγματικότητα μιαν άλλη διάσταση.