Το ανά χείρας έργο αποτελεί το πρώτο τμήμα μιας πραγματείας για τη σχέση κράτους και δικαίου μέσα από τη μελέτη δύο διαχρονικών παθολογιών τους: της πολυνομίας και της εκνομίκευσης. Οι ρυθμιστικές αυτές ανακολουθίες μελετώνται μέσα από την εμπειρική διερεύνησή τους στην Ελλάδα για διάστημα μιας τριακονταετίας και τα συμπεράσματα συγκρίνονται με εκείνα αντίστοιχων ερευνών σε δύο κεντρο-ευρωπαϊκές χώρες: τη Γερμανία και την Αυστρία. Η πολυνομία και η εκνομίκευση ερμηνεύονται μέσα από τη νομική και διοικητική επιστήμη, την κοινωνιολογία του δικαίου, τη νομική πολιτειολογία, την κοινωνική ψυχολογία και την πληροφορική. Επιχειρείται μια συγκριτική αξιολόγηση των απαντήσεών τους και διακρίνονται εκείνες που προσφέρουν το καταλληλότερο, υπό την έποψη της απαιτούμενης περιπλοκότητας, ερμηνευτικό πλαίσιο. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι ότι οι διαφοροποιήσεις των κοινωνικών υποσυστημάτων επιφυλάσσουν μία διαφορετική θέση στον κανόνα δικαίου, ο οποίος αποβάλλει τον παρεμβατικό του χαρακτήρα και μετατρέπεται σε ιδιοσύστημα, επιτρέποντας την έμμεση ρύθμιση των συστημάτων με τα οποία αλληλεπιδρά.