-Τι θα συμβεί αν το διαστημόπλοιό σας "πέσει" σε μια μαύρη τρύπα; -Πού βρίσκονται οι σκουληκότρυπες και πού "τελειώνουν" τα όρια του Σύμπαντος; -Πώς σχετίζεται το "χρώμα" της νύχτας με τη Μεγάλη Έκρηξη; -Πώς είναι δυνατόν ορισμένα "αφθάδη", αλλά "γοητευτικά", κοσμικά σωματίδια να ταξιδεύουν στο χρόνο -μάλιστα να διασχίζουν την ατμόσφαιρά μας- αψηφώντας το "θάνατο"; -Μήπως θα επιθυμούσατε να βρεθείτε κι εσείς κάπου "εκεί έξω", όπου συνυπάρχει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας; O Άλμπερτ Αϊνστάιν άλλαξε ριζικά τη θεώρησή μας για το Σύμπαν με δύο εντυπωσιακές ιδέες. Η πρώτη: τίποτε δεν κινείται ταχύτερα από το φως -το έσχατο όριο ταχύτητας. Ο χώρος και ο χρόνος διαπλέκονται αιώνια, δημιουργώντας τη μορφή του χωροχρόνου. Η δεύτερη: ο χωροχρόνος (σαν τραμπολίνο) "ρυτιδώνετα" από το βάρος των αντικειμένων που ταξιδεύουν στο Σύμπαν και δέχεται απύθμενα "βαθουλώματα" δημιουργώντας τις μαύρες τρύπες. Όμως αυτή η συμπεριφορά του χωροχρόνου επιτρέπει κάτι που ούτε ο ίδιος ο Αϊνστάιν δεν είχε φανταστεί: το ταξίδι στο χρόνο.