Επί ξύλου Επί ξύλου κρεμάμενος στην ασφυξία των ψυχών μας απέραντοι κάμποι και ομίχλη μηχανορραφίες παπάδων Δεν ανέβλυσε έκτοτε πίδακας ζωοδότης στην ξηρασία των ημερών εκείνων και στη ζεστή του Αυγούστου "Ύδωρ το ζων" εμφιαλωμένο στη πηγή. Νερό αποσταγμένο τον πότισαν που μύριζε μούχλα στο απροσδιόριστο κενό των ματιών του Δεν κατέβηκε εκ του ξύλου έκτοτε στυλίτης των ρόζων στην υγρασία των νυχτερινών θορύβων και στην αττική έρημο άυλο ξύλο απελέκητο.