Σκεφτείτε να βρεθούν κάποτε όλα τα πρώην ζευγάρια της γης στον Παράδεισο. Να θυμηθούν τα σταυροδρόμια τους, που τα έχασαν στην ομίχλη και να πουν ο ένας στον άλλον: "Δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι κοινωνίες των ανθρώπων που μας γέμισαν βιώματα και μείναμε παγιδευμένοι μέσα σ αυτά. Το βραχυκύκλωμα πάντως λειτούργησε και η συσκότιση ήρθε..." Ο Παράδεισος αντέχει τη γυμνή αλήθεια. Τα γήινα όμως προτιμούν το λουστράρισμα των δημόσιων σχέσεων. Δύο αντιφάσεις κι εμείς ανάμεσα, που πρέπει πάντοτε να φταίμε ή να προσπαθούμε...