Δεν ήταν η τεχνική που με κράτησε όρθιο. Ήταν η δύναμη της θέλησης, η ψυχραιμία και ένα πεισματάρικο χαμόγελο που δε λύγιζε, ακόμη κι όταν όλα γύρω θόλωναν. Ήταν εκείνη η επίμονη απόφαση να μην παραδοθώ. Ήξερα τι ήθελα να συμβεί και βάδισα προς τα εκεί βήμα το βήμα. Χωρίς μεγαλοστομίες, χωρίς εγγυήσεις. Καθώς γράφω τώρα τούτες τις λέξεις, στον προσωπικό μου υπολογιστή δεν καταθέτω ένα τέλος, αλλά μια αρχή του νέου μου εαυτού.