Η Ελλάδα σήκωσε βαρύ φορτίο στην παγκόσμια οικονομική κρίση, παλεύοντας με την πολιτική και την οικονομική ανασφάλεια. Η Ελλάδα έχει επίσης τα πιο πορώδη εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με το καθήκον να διασφαλίζει ότι αυτά είναι συγχρόνως «ασφαλή και ανθρωπιστικά» και να υποδέχεται έναν τεράστιο αριθμό μεταναστών και προσφύγων που καταφθάνουν από ξηρά κι από θάλασσα. Μελετώντας εθνογραφικά το βεβαρημένο πλαίσιο του ασύλου και της μετανάστευσης στην Ελλάδα, η Χηθ Κάμποτ παρακολουθεί πώς αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο, οι γραφειοκράτες και οι πάροχοι υπηρεσιών τα ποικίλα διλήμματα διακυβέρνησης, ηθικής, γνώσης και κοινωνικότητας που θέτει αυτή η νομική διαδικασία. Εστιάζοντας στο έργο μιας ΜΚΟ για την υπεράσπιση του ασύλου στην Αθήνα, ερευνά επιτόπου τους απρόβλεπτους και δραστικούς τρόπους με τους οποίους εργαζόμενοι και πελάτες παλεύουν με δυσχέρειες ενδημικές στον εξευρωπαϊσμό και την προστασία βάσει δικαιωμάτων, μέσα σε περιβάλλοντα αδυσώπητου καταναγκασμού και ανισότητας. Καταγράφει έτσι –αντλώντας έμπνευση από την αρχαία τραγωδία για να αναδείξει τόσο τη δυναμική αλλαγής όσο και την κατασταλτική δύναμη του νόμου– τη δομική βία που ασκείται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές, τα πλαίσια δικαιωμάτων και τις ανθρωπιστικές παρεμβάσεις. Παράλληλα δείχνει πώς η αθηναϊκή κοινωνία αναδιαμορφώνεται εκ των έσω και πώς, στη σύγχρονη Ελλάδα, οι σχέσεις ντόπιων και ξένων ανασυγκροτούνται ριζικά μέσα από αλληλένδετες νομικές, πολιτικές και οικονομικές κρίσεις.