Η καινούργια ποιητική συλλογή "Στο λυκόφως των καιρών" του Καθηγητή και Λογοτέχνη Γιώργου Πολ. Παπαδάκη αποτελεί μια επιτομή πολυποίκιλων αισθητικών αλλά και στοχαστικών αναζητήσεων. Μέσα σε αυτό το ποιητικό παζλ συνυπάρχουν ρεύματα, διαθέσεις, κι εσωτερικές αναζητήσεις, σ έναν κόσμο που κατά τον ποιητή, οδηγείται σε πολιτισμική αλλοτρίωση, αλλά όπως πάντα το φως ενυπάρχει, αρκεί να μπορεί να το διακρίνει κανείς. Ο φιλοσοφικός στοχασμός, η λυρική διάθεση, αλλά κι η υπερρεαλιστική οπτική, συνθέτουν μια αγωνία και μια αναζήτηση που θα συγκινήσει βαθιά τον ψαγμένο αναγνώστη, αλλά και τον ονειρικό ταξιδευτή. Ο Παπαδάκης αναζητά τις ρίζες της ποίησης του από τις μυθολογίες του απώτατου παρελθόντος, στα μονοπάτια του Ησιόδου, στο παραμύθι, αλλά και στον στιβαρό σύγχρονο στοχαστικό λόγο. Καταφέρνει να μας ταξιδέψει μέσα από αλληγορικές φαντασιακές δομές και να μας συγκλονίσει. "Αργά, στο πέρασμα του χρόνου αποδέχτηκα την αλήθεια, καμιά πολιτεία δεν υπήρχε κανένας φως δεν φώτιζε την άχνα από τα μάτια μου, μονάχα μια μικρή λαμπερή αχτίδα αντανακλούσε το φως της σελήνης πέρα μακριά, κάτω απ το μεγάλο ύψωμα που οι παλιοί ονόμαζαν "Μαύρο Μεγάλο Βράχο" Μέσα στις Αρχαίες πολιτείες βρίσκονται τα δέντρα της γνώσης, εκεί στις όχθες του ποταμού Γκάμον. Ο χορός των αγγέλων καλά κρατεί κι οι φευγαλέες ανησυχίες εξαφανίζονται στου φωτός την όψη. Μην αναρωτιέσαι, φίλε αναγνώστη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι η ώρα, εκεί κάτω από τα ρυάκια του φεγγαριού να γυρίσουμε μια καλοκαιρινή σελίδα.