Η σημερινή προβληματική γύρω από τη λογοτεχνία για παιδιά και νέους υπερβαίνει όλο και περισσότερο κάποια σχήματα περιχαράκωσης σε αξιολογικά κριτήρια κάποια συγκαταβατικής ή/και υπερτιμημένης κάποτε προκατάληψης έναντι μιας γραφής/ανάγνωσης, που δεν έπαψε να παλεύει και να ψάχνεται για μια ταυτότητα ευδιάκριτη αλλά και οργανικά ενσωματώσιμη στο χώρο της κυρίως λογοτεχνίας. Τα ρυάκια και τα μονοπάτια φαίνεται να είναι πολύμορφα και συχνά απόκρυφα και "συνένοχα", για το φαντασιακό ποτάμι της συνάντησης ανάμεσα σ αυτό που "αναμένει" ο μικρός/νέος αναγνώστης σ εκείνο που μπορεί να του προσφέρεται για απόλαυση, γνώση, ανάταση... Η ευτυχία της συνάντησης πάντως δεν είν εύκολο να προγραμματιστεί, όταν εκτός των άλλων ο γραπτός λόγος των βιβλίων υφίσταται τόσες πιέσεις και από άλλες καταιγιστικές μορφές έκφρασης των καιρών μας, με ανταγωνιστικές κατά κανόνα διαθέσεις.