Η γνωστή ποιήτρια, μετά από τέσσερις ποιητικές συλλογές, επανέρχεται με το πρώτο της πεζογράφημα. Οι αναγνώστες θα απολαύσουν ένα «ερωτογράφημα», μία συλλογή από δώδεκα και μία ερωτικές ιστορίες. Η λογοτέχνις χρησιμοποιεί τη μορφή του διηγήματος σε συνδυασμό με στίχους της, ως εισαγωγές και διαλείμματα στις ιστορίες της, προκειμένου να εξιχνιάσει και να περιγράψει όπως η ίδια επεξηγεί στο αρχικό σημείωμά της, «το απρόσιτο μυστικό του ανθρώπου, το κέντρο της οντότητάς του, την πραγμάτωση και την υπέρβαση των ορίων του… Ο έρωτας, δεν είναι η ικανοποίηση των ορμών, ο κατευνασμός της επιτακτικής φυσικής ανάγκης, ο έρωτας δεν απελευθερώνει, μα είναι η ανώτερη, ευγενέστερη δοκιμασία του ανθρώπου, να αποπειραθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του, ξεγυμνώνοντάς τον από τις αυταπάτες του, μέσα από την έξαρση, τη μεγαλοπρέπεια του ιλίγγου, το απεριόριστο ξόδεμα των δυνάμεών του». Απόσπασμα: «Του είχε πάρει το μυαλό. Το θέαμα τον εξόντωνε κάθε δευτερόλεπτο πιο έντονα, πιο δυνατά. Οι αισθήσεις του είχαν πλέον υπερισχύσει κάθε λογικής ρανίδας. Επηρμένος, κόχλαζε από τον πόθο του. Η Αυγή, έβλεπε πια πως είχε καταφέρει να τον οδηγήσει στην πλήρη παραφορά.