Θα θελα τόσο πολύ να σ εντυπωσιάσω. Η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη σαν μια μπόρα. Ούτε που πρόλαβα ν΄ αρχίσω, ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα: είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό κι άγριο πράγμα του κόσμου... στιγμές. Όταν έχω αυτό τον ξαφνικό πόθο να πετάξω και δεν έχω που να πετάξω... κρύβομαι στη συλλογή μου, γεμάτη καφέδες, χορευτές... τυχαία αγγίγματα, βρισιές, στοές, συναντήσεις, κραυγές... σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια... Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. του Ρένου Χαραλαμπίδη απόσπασμα από την ταινία του "Φθηνά τσιγάρα"