Οι λέξεις είναι της κατηγορίας του πάθους, οι εικόνες της κατηγορίας της ιδέας. Αυτό, είναι το βιβλίο για τις λέξεις (Αφηγήματα επιστημονικής φαντασίας, κατασκοπικά ή αστυνομικά) και για τις εικόνες (κόμικς). Διερευνά και ιστορεί το πώς, π.χ. ο SAS καταφέρνει να γνωρίζει 4 περιπέτειες το χρόνο, κάθε χρόνο επί 30 χρόνια· από πού εμπνεύστηκε η Άγκαθα Κρίστι τη μορφή του Ηρακλή Πουαρώ και γιατί θεωρήθηκε ότι υπάρχει έλλογη ζωή στον πλανήτη Άρη· και σε ποια φόντα οι εικονογραφικοί "υπεράνθρωποι" επιδίδονται στα υπερκατορθώματά τους. Προσπαθεί, έτσι, να δείξει ότι παρά τις διακρίσεις ανάμεσα σε μιαν υψηλή, σοβαρή ή μεγάλη λογοτεχνία και σε μια λογοτεχνία μαζική, λαϊκή, απλοϊκή και ευεπίφορη στη χαλαρότητα, δεν υπάρχουν ιδέες χωρίς πάθος και, κυρίως, πάθος χωρίς ιδέες.