Το εναρκτήριο κείμενο «Δίκην εκ βαθέων εξομολογήσεως» προϊδεάζει τον αναγνώστη για το περιεχόμενο του βιβλίου. Η πολυετής και πλούσια βιβλιοπαραγωγή του συγγραφέα στηρίζεται σε μια πληθώρα κειμένων, τα οποία δεν έχουν δημοσιευθεί ή δεν έχουν συμπεριληφθεί σε κάποια έκδοση. Αυτά τα «απόντα», αλλά υπαρκτά κείμενα, αποκτούν βήμα για να ακουστεί η «φωνή» τους. Η ιδιαιτερότητά τους είναι η απουσία συνοχής, καθώς είναι «ατάκτως ειρημένα», με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας θραυσματικής εικονογραφίας στην οποία πρωταγωνιστούν πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Εδώ ο συγγραφέας με τη βοήθεια της λογοτεχνίας, ποίησης και μυθιστορήματος, παρουσιάζει προβλήματα που απασχολούν τον ίδιο και την ανθρωπότητα, όπως οι παιδικές του αναμνήσεις, ο κορωνοιός, η υγεία, η δουλεία, η μετανάστευση, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, η κλιματική αλλαγή, ακόμα και η πόλη που ζει το Ηράκλειο με τα απόρθητα βενετσιάνικα τείχη του. Αυτό το παλίμψηστο γνώσεων και εμπειριών, προσωπικών και πανανθρώπινων, είναι μια φιλοσοφική εξομολόγηση του Γιώργου Σχορετσανίτη, ο οποίος με την πένα του δίνει πάντα το παρόν στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα. Αξιοσημείωτη είναι η επιλογή πρωταγωνιστικών προτύπων για κάθε περίσταση, τα οποία λειτουργούν ως παραδείγματα για όλες τις ηλικίες και τονίζουν τον ανθρώπινο αγώνα, επιτυχημένο ή αποτυχημένο, ο οποίος οφείλει να δοθεί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Με τον τρόπο αυτό, ο συγγραφέας καλεί τον αναγνώστη σε ένα διάλογο με το παρελθόν και το παρόν, προσωπικό και συλλογικό, βοηθώντας στην κατανόηση των λαθών του παρελθόντος και του παρόντος με στόχο τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος…. Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης