Με "Τα αρραβωνιάσματα της Ντάσα", ένα διήγημα για τη ζωή στη δεκαετία του 1860, ο Βαλέρι Μπριούσωφ -αντλώντας το υλικό του από τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων- αναπαριστά με περισσή τέχνη το χώρο των εμπόρων της Μόσχας και περιγράφει τον στενόμυαλο τρόπο ζωής τους. Κεντρικά πρόσωπα του διηγήματος -πλαισιωμένα φυσικά και από άλλους, αρτιότατα δοσμένους χαρακτήρες- είναι δύο ξαδέρφια, ο Κουζμά και η Ντάσα που, ο καθένας με τον τρόπο του, κάνουν τη νεανική επανάστασή τους.Ο Κουζμά, υποψήφιος έμπορος που θα παραλάβει μελλοντικά τα ηνία της επιχείρησης του πατέρα του, πασχίζει να γίνει αποδεκτός από τον κύκλο των διανοούμενων της εποχής, και η Ντάσα, η ψυχοκόρη της οικογένειας, είναι μια ρομαντική, αμόρφωτη και εύπιστη κοπέλα που, ενώ βιώνει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα με κάποιον συνομήλικό της άντρα, βρίσκεται -παρά τη θέλησή της- στα πρόθυρα του γάμου με κάποιον γαμπρό καθωσπρέπει αν και κατά πολύ μεγαλύτερό της. Πάνω σε αυτό τον καμβά, ο Μπριούσωφ θέτει με ζωντάνια το ζήτημα του γάμου, της προίκας, της γυναικείας χειραφέτησης αλλά και τη διάψευση των ονείρων και την επικράτηση των πατροπαράδοτων κοινωνικών αξιών.