Το βιβλίο είναι επανέκδοση της ποιητικής συλλογής "Διστομίτικα" που είχε εκδοθεί το 1994 από τις "ενναλλακτικές εκδόσεις" Είναι όμως εμπλουτισμένο και με νέα ποιήματα καθώς και με μεταφράσεις γνωστών ποιμάτων από την παγκόσμια ποίηση που πολλά απ αυτά είχαν δημοδιευθεί στο περιοδικό "Προπύλαια" που εξέδιδε ο Αργύρης Σφουντούρης στη Ζυρίχη της Ελβετίας τη δεκαετία του 60. Το Παιδί Γιατί να μην ξεχάσεις το παιδί; Έφυγε πια, χωρίς να ζήσει, πέθανε. Μονάχα μέσα απ όλους τους θαμπούς καθρέφτες σε κοιτάζει κι από τα τζάμια των βιτρίνων στον δρόμο της βροχής: δυο φλόγες που δεν έσβησε εκείνος ο κατακλυσμός. Γιατί να μην ξεχάσεις το παιδί; Στον δρόμο της βροχής, μέσα στα τζάμια των βιτρίνων, σ αυτές τις φλόγες μέσα τ αντικρίζεις πάντα το σκοτάδι εκείνο που δεν μπόρεσαν να σκορπίσουν. Γιατί να μην ξεχάσεις το παιδί; Έφυγε πια, χωρίς να ζήσει, πέθανε.