Ότι και να πει κανείς για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τα τραγούδια του είναι λίγο. Ο συγγραφέας, ένας από μας, τους πολλούς θαυμαστές του, το ξέρει καλά· γι αυτό, όσο πληθωρικά κι αν εκφράζεται, δεν κουράζει τον αναγνώστη. Ορμώμενος από τον μαγικό στίχο του ποιητή, πλέκει έναν καμβά από συναισθήματα, εμπνευσμένο από τα βιώματα του, τις εικόνες του τόπου του, τις ιστορίες της πατρίδας μας και σκιαγραφεί έναν εσωτερικό κόσμο που μόνο οι λάτρεις του ποιητή μπορούν να αντιληφθούν. Και μας κάνει να ψιθυρίσουμε για τον δημιουργό τους στίχους του: "Δεν είσ εσύ της αγοράς χρυσό φτιασίδι της χαράς απ το λιμάνι. Είσαι από κείνες τις μορφές που σεργιανούν στις ζωγραφιές του Μοντιλιάνι".