Τις σκολιές οδούς της ανθρώπινης μοίρας καταυγάζει καθοδηγητικά η δάδα του Προμηθέα. Γυιός της Μεγάλης Μάννας, της Γαίας, "ποικιλόβουλος και αιολομήτις", πατέρας-πλάστης των ανθρώπων από πηλό και φωτιά με τη βοήθεια της Αθηνάς που προσέδωσε το πνεύμα στους γιους του, "νηπείους όντας το πριν", οι οποίοι "βλέποντες έβλεπον μάτην και κλύοντες ουκ ήκουον", τους "έθηκεν έννους και φρενών εκηβόλους". Τους έφερε ακόμα τη φωτιά, δάσκαλος κάθε τέχνης, τους δίδαξε την καλλιέργεια της γης και τη ζεύξη των βοδιών, την εξημέρωση των ζώων και των αλόγων, την εξόρυξη των μετάλλων (χρυσού, αργύρου, χαλκού, σιδήρου) και την κατεργασία τους, τους έμαθε τους αριθμούς και τη γραφή, την κατάκτηση της θάλασσας (ναυπηγική, ιστιοπλοΐα), και στη συνέχεια την ιατρική και την μαντική. Τους έδωσε δηλαδή τρόπους κατανίκησης της πριν αθλιότητας. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)