Καλοκαίρι του 1961. Μέσα στην ήρεμη και γεμάτη με ζωντανές εικόνεδ ξωή της υπαίθρου, χαρακτηριστικά πρόσωπα δίδουν την δική τους γλαφυρότητα στη μικρή κοινωνία όπου ζουν. Ανάμεσα σ αυτά το Σηφαλιό, η Αντρονίκη και το Αντώνιο, πρωταγωνιστούν σε ρόλους σημαντικούς και εμπλέκονται σε καταστάσεις που τους φέρνουν αντιμέτωπους με τον ίδιο τους τον εαυτό και την ωμή πραγματικότητα. Πολλά είναι τα κωμικοτραγικά γεγονότα τα οποία προκύπτουν μέσα από τα τεχνάσματα και τα σκαρφίσματα που εφευρίσκει ο χήρος μεσήλικας για να κάμει την σαραντάχρονη γεροντοκόρη να τον θελήσει και να τον αγαπήσει ενώ αυτή αγαπά τον κατά πολύ νεότερό της Αντώνιο. Όλα τούτα εξελίσσονται μέσα από πολλές εναλλαγές σκηνών, εικόνων και συναισθηματικού παροξυσμού με την ιδιωματική πάντα γλώσσα της Ανατολικής Κρήτης, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής.