Ένας ηλικιωμένος καθηγητής φτιάχνει τη βαλίτσα του για τελευταία φορά. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του που τον φιλοξενούσε, την τελευταία του οικογένεια, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ έναν οίκο ευγηρίας. Είναι η ώρα του αποχωρισμού, των πικρών απολογισμών, της χαράς που έχει χαθεί στο λυκόφως της ζωής. Φορτωμένος με το βάρος όσων δεν ειπώθηκαν, πεισατάρης σαν μικρό παιδί, άλλοτε είρωνας και άλλοτε στοργικός, μοιράζεται τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με το φάντασμα της γυναίκας του που έχει πεθάνει πριν από αρκετά χρόνια και, φυσικά, με τον αναγνώστη.