«…Στο μεταξύ η κάψα του για τη θάλασσα φούντωνε. Τα ταξίδια είχαν ξαναρχίσει από καιρό και τα λίμπερτι έκαναν χρυσές δουλειές. Χωρίς τον Σπύρο όμως. Αυτός, αν πλάκωνε κανένας πελάτης από μακρινό ταξίδι, άνοιγε το στόμα δυο πήχες και τ’ αυτιά άλλες τρεις και άκουγε με τις ώρες. Σιγά σιγά τις ιστορίες τις πήρε μέσα του κι άρχισε να τις λογαριάζει δικές του. Όταν σπάνια εμφανιζόταν κανένας καινούργιος, παρίστανε τον έμπειρο ναυτικό και ξεφούρνιζε καμιά ιστορία απ’ αυτές που είχε ακούσει. Πότε καμιά φουρτούνα στο Μπεϊμπίσκι, πότε καμιά μπουρδελότσαρκα στη Φορταλέζα, φλόμωνε τους πελάτες στο ψέμα…» Mια σπείρα ποιητών-ληστών, ένας ναυτικός που ποτέ του δεν μπήκε σε καράβι, ένας πολιτικός που εξαφανίστηκε στο κέντρο της πόλης, δυο χωριανοί που δεν αναγνωρίζουν το χωριό τους, ένας μουσικός που παίζει χωρίς όργανο… Αυτοί και άλλοι πολλοί πρωταγωνιστούν στα δώδεκα διηγήματα. Μυθοπλασίες, καμιά φορά υπερβατικές, σκαλωμένες σε στέρεο τόπο και χρόνο. Μικρές ιστορίες ανθρώπων πιασμένων στα δίχτυα της μεγάλης ιστορίας.