Μπορεί -και πρέπει- να συγχωρείται η προδοσία στον έρωτα; Δύο έξυπνα τεμνόμενες ερωτικές ιστορίες επιχειρούν εδώ να δώσουν απάντηση. Με υλικά μια χαρακτηριστικά ελλειπτική δομή και γλώσσα, ο Λούκας Μπέρφους αναζητά μια σύγχρονη ερωτική ηθική που θα ξανάδινε στην αγάπη το χαμένο της νόημα. Αληθινή αγάπη είναι εκείνη που καταφάσκει στην πολυγαμικότητα -ανώτατο στάδιο της αποδοχής του άλλου- ή εκείνη που την τιμωρεί; μοιάζει να ρωτά στο "Τέσσερις εικόνες αγάπης". Απαλλαγμένες από πάθος και λυρισμό, και οι τρεις εκδοχές ζευγαριών που προτείνει φέρουν το στίγμα ενός αποφορτισμένου, "αποθεοποιημένου", εγκεφαλικού τρόπου βίωσης της ερωτικής σχέσης, ολοένα και πιο αναγνωρίσιμου σήμερα.