Έτσι ακολουθώντας κανείς τα ίχνη αυτού του, τετραδίου ιχνογραφίας θα παρατηρήσει ότι πίσω από τις διάφορες αδόκιμες ακόμη εκφραστικές και υφολογικές αναζητήσεις του νεαρού καλλιτέχνη υπάρχει μια κλίματα αξιών, η οποία θα παραμείνει σταθερή ως το τέλος της ζωής του και θ αποτελέσει την κοινή συνισταμένη ολόκληρης της πορείας του. Οι ανθρωποκεντρικές καταβολές της παιδείας του, οι διαχρονικές αξίες της ζωής, η πίστη στις απόλυτες δυνάμεις του καλού και η καταπολέμηση της αδικίας, η ευγένεια ψυχής, ο πατριωτισμός και η αυτοθυσία, αποτελούν ιδιότητες που συγκροτούν την αληθινή ταυτότητα ενός δημιουργού που πριν από καλλιτέχνης ήθελε να παραμείνει πρωτίστως άνθρωπος. Και τότε είναι φυσικό, αφού ο ίδιος δεν άλλαξε ποτέ, διατηρώντας ως το τέλος, τον ενθουσιασμό και την αθωότητα ενός προικισμένου και άκρως συναισθηματικού ενδεκάχρονου αγοριού.