Μήπως εσείς αδέρφια μου ακούτε τα παιδιά που κλαίνε, Προτού τη θλίψη που φέρνουνε τα χρόνια; Τα νεαρά τους κεφάλια στηρίζουν στις μητέρες τους, Μα ούτε αυτό μπορεί να σταματήσει τα δάκρυά τους. Τ΄΄ αρνάκια βελάζουν στα λιβάδια, Οι νεοσσοί τιτιβίζουνε στη φωλιά, Τα ελαφάκια παίζουνε με τις σκιές, Τα μπουμπούκια ακολουθούν κυματίζοντας τον άνεμο στη Δύση: Όμως τα νεαρά, τα τόσο νεαρά παιδιά, αδέρφια μου, Κλαίνε, μόνο κλαίνε πικρά! Κλαίνε, όταν οι άλλοι παίζουν, Στη χώρα των ελευθέρων.