Οι δώδεκα μεταφράσεις από άσματα ή αποσπάσματα της Θείας Κωμωδίας που καταχωρούνται εδώ προέρχονται από δημοσιεύσεις σε περιοδικά του 19ου και των αρχών του 20ού. Κείμενα δυσεύρετα, και γι αυτό λησμονημένα και άγνωστα έως σήμερα, έρχονται να συμπληρώσουν την ήδη πλούσια δαντική "τύχη". α. οροθετούν νέες ευρύτερες προσβάσεις του ελληνικού κοινού στη δαντική τριλογία, με ιδιαίτερη μάλιστα έμφαση στο χώρο του μείζονος ελληνισμού: Παρίσι, Λιψία, Αλεξάνδρεια, Κύπρος β. διαγράφουν τις παραμέτρους προσάρτησης της Θείας Κωμωδίας στην προσλαμβάνουσα ελληνική λογοτεχνία, μέσα από κριτήρια ιδεολογικά, αισθητικά, γλωσσικά κ.ά.