Η "Ψυχολογία της Θρησκείας" διακονεί, μεταξύ των άλλων, την κατανόηση των διαθρησκειακών σχέσεων, αφού απ τη μία η μετανεωτερικότητα, ο κοινωνικός Δομισμός (Strukturalismus), o θρησκευτικός πλουραλισμός και η συντελούμενη παγκοσμιοποίηση, και από την άλλη, η ολιστικότητα (βλ. Βιο-ψυχο-κοινωνικό και theologo-socio-bio-physicall μοντέλο), ή διαθεωρητική και συνθετική προσέγγιση της σύγχρονης ψυχολογίας (πρβλ. Global Psychology) επιβάλλουν "αμείλικτα" την πολυπολιτισμική συνύπαρξη και το νηφάλιο διάλογο των Θρησκειών. [...] (απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα)