Το να γραφτεί ένα ακόμη βιβλίο για την εκπαίδευση είναι σχετικά εύκολο. Δύσκολο γίνεται όταν το αποτύπωμα είναι καρπός συλλογικής δουλείας. Πρέπει να αφουγκραστεί την κίνηση των πολλών κυριώς όταν φιλοδοξεί τα "γράμματα" να περπατήσουν στους δρόμους, να αποκτήσουν δηλαδή υπόσταση. Αυτό ακριβώς το σημείο, η μετατόπιση από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, απ τον ουρανό στη γη κι από την πρόθεση στην υλική γείωση είναι που θα κρίνει το εγχείρημα. Οι Αγωνιστικές Παραμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις (ΑΠΣΚ) στην εκπαίδευση αποτελούν ένα από τα πιο αυθεντικά κινήματα στο χώρο της εργασίας και ιδιαίτερα σ εκείνον της μισθωτής διανόησης. Καρπός των διεργασιών του τέλους της δεκαετίας του 80, δημιουργοί της μεγάλης απεργίας του 88 και του 90, μήτρα του Νίκου Τεμπονέρα, θεμελιωτές του αγώνα ενάντια στις αξιολογήσεις Σουφλιά - Κοντογιαννόπουλου, εμπνευστές και υπερασπιστές της μεγάλης απεργίας του 97 και του ΑΣΕΠ του 98. Μέσα από τους κόλπους των ΑΠΣΚ ξεπήδησε η πιο ολοκληρωμένη κριτική όλων των πλευρών του εκπαιδευτικού συστήματος και η σταθερή σύνδεση όλων των ζητημάτων με πολιτικό αισθητήριο αλλά και ανοιχτούς αγωνιστικούς ορίζοντες συννενόησης και μαζικών κινητοποιήσεων [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)