Οι άνθρωποι συχνά συσκέπτονται σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας και χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να εξυπηρετήσουν την όποια σκοπιμότητα. Αν αυτό όμως είναι πάντοτε μια συνωμοσία, τότε σχεδόν τα πάντα απ όσα συμβαίνουν είναι συνωμοσία. [...] Κάθε επιχειρηματική απόφαση, κάθε εκδοτική απόφαση, ακόμη κι ένα πανεπιστημιακό τμήμα που συγκεντρώνεται σε μια σύσκεψη κεκλεισμένων των θυρών για να αποφασίσει για ζητήματα που αφορούν το προσωπικό, θα ήταν μια συνωμοσία. Η συνωμοσία θα ήταν πανταχού παρούσα, και επομένως ανούσια. Μια θεσμική θεωρία δίνει έμφαση στους ρόλους, στα κίνητρα, και στις υπόλοιπες δυναμικές των θεσμών που προάγουν ή επιβάλλουν σημαντικές εξελίξεις και, κυρίως, έχουν παρεμφερή αποτελέσματα κατ επανάληψη. Βεβαίως, οι θεωρητικοί των θεσμών παρατηρούν τις ατομικές ενέργειες, όμως δεν τις εξυψώνουν ως πρωταρχικές αιτίες. Η ουσία μιας θεσμικής ερμηνείας είναι να προχωρήσει πέρα από τους άμεσους προσωπικούς παράγοντες στις θεμελιώδεις θεσμικές συντεταγμένες. Ο στόχος είναι να μάθουμε κάτι για την κοινωνία ή την ιστορία, σε αντιδιαστολή με το να μάθουμε για συγκεκριμένους, ένοχους δράστες. Αν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν βρίσκονταν εκεί για να τα πράξουν, κατά πάσα πιθανότητα κάποιος άλλος θα βρισκόταν...