"Νιώθω αμήχανα όταν έχω γενέθλια". "Θέλω εσείς ν ανοίγετε τη συζήτηση για τη φυσική μου οικογένεια". "Όταν ξεσπάω και φέρνομαι άσχημα, τότε σας χρειάζομαι ακόμα περισσότερο. Μείνετε κοντά μου". "Φοβάμαι μήπως με εγκαταλείψετε κι εσείς". Η συγγραφέας, υιοθετημένη και η ίδια, καταγράφει τις ανομολόγητες ανάγκες των υιοθετημένων παιδιών, συμβουλεύοντας τους θετούς γονείς πώς να τα ελευθερώσουν από την ανασφάλεια, την εναγώνια αναζήτηση της ταυτότητάς τους και το φόβο μιας νέας εγκατάλειψης. [...]