Είναι πολύ πιθανό να σκεφτούν οι αναγνώστες των ιστοριών που ακολουθούν πως ό,τι θα διαβάσουν βρίσκονται στο πλαίσιο μιας πιθανής ψυχαγωγικής ανάγνωσης, να είναι αποκυήματα κάποιας νοσηρής φαντασίας....

Εκείνο που χαρακτηρίζει έναν αλήτη όλων των εποχών είναι η μη ολοκλήρωσή του σαν άτομο, μέσα στα πλαίσια μιας οργανωμένης κοινωνίας, μια απώθηση για την κανονική συμμετοχή του στις θεμελιώδεις λειτουργικές δραστηριότητες που έχει θεσπίσει η κοινωνία στην οποία ζει....

Η περί Ληστών συνοπτική μελέτη παρέχει στον αναγνώστη όχι μόνο μια γραφική και ως ένα σημείο τερπνή πληροφόρηση, αλλά και τη δυνατότητα να παρατηρήσει ιδιαιτερότητες σχετικά με τη μορφή των κοινωνιών, όπως αυτές αντιμετώπισαν τη Ληστεία και τους Ληστές....

Τα κείμενα που βρίσκονται εντός των σελίδων αναφέρονται σε παραβάσεις συγγραφέων, καλλιτεχνών και ποικίλων εκφραστών τέχνης, οι οποίοι μέσω τεχνασμάτων ή και εξαιτίας εσωτερικών κινήτρων αναίρεσαν την κανονικότητα που περιείχαν οι διάφορες μορφές δημιουργίας μέχρι εκείνη τη στιγμή....

"Ο κακός της περιοχής Εξαρχείων" -δηλαδή εγώ- διανύοντας τότε τον εξηκοστό όγδοο χρόνο της ζωής μου, (σήμερα εβδομήντα εννέα) μέσα σε βασανιστικές συνθήκες μιας τύχης αγαθής, είδα κι άκουσα πολλά, τράβηξα σκληρό κουπί, που άλλοι το λένε "εμπειρία" κι άλλοι "περιπέτεια ζωής", αμύνθηκα σ ό,τι μου προκαλούσε αηδία, αντιστάθηκα σε όλα εκείνα στα οποία οι άλλοι ομότεχνοι γύρω μου, αργά ή γρήγορα, υπέκυψαν συν τω χρόνω στους συρμούς, και γαντζώθηκα ως ναυαγός, αφού κανείς δεν μου πέταξε ένα σωσίβιο, σ όλες τις γενιές, μετά το 1950, ενώ ταυτόχρονα προδόθηκα από όλες τις "γενιές" που περάσανε από την σπονδυλική μου στήλη και εν τέλει λιποτάχτησαν....

Σκόρπιοι και ανερμάτιστοι γύριζαν, όπως και οι Αμερικάνοι, γύρω απ την ουρά τους....

«Και ο ψωραλέος ο απίστευτος ο καυχησιάρης στ᾿ αυγά του δεν κάθεται μοιράζει φυλλάδια τυπώνει βρισιές φτύνει τον εχτρό του το φίλο του χωρίς διάκριση καυγαδίζει με όλους όπου πηγαίνει αφήνει φαρμάκι δεν υπάρχει κακία που να μην την ξεστόμισε δεν υπάρχει γωνιά που να μην έσταξε το ύπουλο μίσος του μόνος του βελονιάζει και κεντρίζει το άχτι του ξεκλειδώνει συρτάρια για να μάθει τ᾽ ανήκουστα κλέβει χειρόγραφα φωτογραφίες και γράμματα αρρωστημένη συνείδηση που δεν ησυχάζει ποτέ αν δε βρει να καρφώσει το ανύποπτο θύμα του της προσβολής που φαντάστηκε το ψεύτικο είδωλο στήνει αδιάκοπα μιας αγιάτρευτης πληγής που μολύνθηκε γάγγραινα αν μπορούσε θα σκότωνε με τα λόγια μονάχα μα το θάρρος τού λείπει να χτυπήσει μ᾿ εύστοχη σφαίρα το στόχο του του λόγου τ᾿ ανδρείκελο η θηλιά που κρεμάει τον αντίπαλο νοερά δεν του φτάνει δεν τολμάει να σκοτώσει στ’ αλήθεια και βαράει όπου τύχει κι όποιον πάρει της λέρας το βόλι»...