Την Ανδρομέδα τη διακρίνει κανείς εύκολα, από τους τρεις αστέρες που τη συνδέουν με το τόξο του Περσέα, στον ουράνιο θόλο. Τις νύχτες, καμιά φορά, το βλέμμα σχηματίζει μόνο του τη διαδρομή που οδηγεί εκεί. Ό,τι θελήσεις να χάσεις ή και να βρεις, η Ανδρομέδα το προσφέρει απλόχερα, αρκεί να αφήσεις τα παπούτσια σου στη γη, μαζί με ό,τι άλλο σου φόρεσαν με τα χρόνια. Η Ανδρομέδα είναι η πατρίδα των γυμνών, η μητέρα των ξυπόλητων.