Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ είναι ένα ιστορικό όνομα, ταυτόχρονα είναι μια γυναίκα σαν τις άλλες, μια γυναίκα ανάμεσα στις άλλες, ανώνυμη. Η ιστορία της Σιμόν ντε Μπωβουάρ είναι μεγάλη, γραμμένη με μια συνέπεια που ποτέ έως τώρα δεν διαψεύστηκε. Είναι φορέας ιστορίας, πολιτικής, φιλοσοφίας, συγγραφικής δραστηριότητας και η σχέση της με τον Ζαν-Πωλ Σάρτρ αποτελεί οργανικό στοιχείο όλων αυτών των εμπειριών. Είναι φορέας ενός πνεύματος εξέγερσης αστικής προέλευσης, του λεγόμενου υπαρξισμού. Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ είναι εκδότρια μιας μεγάλης επιθεώρησης, των Νέων Καιρών, με μακρόχρονη παρουσία στην πνευματική ζωή της Γαλλίας. Διατηρεί σύνδεσμο με μια ομάδα γυναικών, που εκφράζονται από τις στήλες του περιοδικού της. Η στράτευση της Σιμόν ντε Μπωβουάρ έρχεται από πολύ μακριά. Ας μην ξεχνάμε ότι το Δεύτερο φύλο το έγραψε (1949 - 1950) πολύ πριν εμφανιστούν τα φεμινιστικά κινήματα στη Γαλλία. Σήμερα, βλέπει κανείς πιο ώριμα το Δεύτερο φύλο: σαν μια αρχή πολιτικής, ηθικής και κοινωνικής αφύπνισης της γυναίκας. Γιατί, σε τελική ανάλυση, κοινωνικό είναι το πρόβλημα της γυναίκας. Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ είναι ανοιχτή απέναντι στους άλλους μ ένα τρόπο μοναδικό. Κατορθώνει να διατηρεί την παρουσία της χωρίς να γίνεται ακαδημαϊκή, έστω και συγκαλυμμένα. Χρησιμοποιώντας μια αυταρχική ανωνυμία, κατορθώνει να διαγράφει τον εαυτό της, χωρίς να τον εξαφανίζει. Μέσα από τη Μπωβουάρ μιλάνε οι γυναίκες, σε διάλογο ή μόνες. Γύρω της παίρνουν σάρκα κάθε λογής φωνές, καθημερινές, θεωρητικές, όλες αγωνιστικές. Δεν έχουν όλες κοινή ιδεολογική καταγωγή. Όμως, σε μια εποχή όπου ακόμα και τα προβλήματα των γυναικών διαφημίζονται και πουλιούνται στην αγορά, δεν βλάπτει καθόλου η ταύτιση σε ένα όνομα, όπως εκείνο της Σιμόν ντε Μπωβουάρ. (Οι παραπάνω γραμμές είναι κείμενο από ένα αφιέρωμα του γαλλικού περιοδικού "L Arc" στη Σιμόν ντε Μπωβουάρ)