Πειραιάς, Κόκκινο και Άσπρο, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, εκατομμύρια άνθρωποι να ορκίζονται στις δάφνες της νίκης, εβδομήντα και πλέον χρόνια, χιλιάδες νίκες και χιλιάδες χαρές, φτερά στα ποδάρια, καρδιά μες στα στήθια, μια μυριόστομη ιαχή: Θρύλε, Θεέ μου Ολυμπιακέ μου. Ο γλωσσολόγος και θεωρητικός της λογοτεχνίας Ρομάν Γιάκομπσον έγραψε ότι για να ορίσουμε τι είναι ποίηση, πρέπει να βρούμε και να μελετήσουμε τι δεν είναι ποίηση, ακριβώς όπως ένας ολυμπιακός δεν είναι παναθηναϊκός. Σύντομα, απλά και κατανοητά. Το Αλφαβητάρι του Ολυμπιακού βάζει τα πράγματα στη θέση τους, παίρνει τις αποστάσεις του από το αθηναϊκό σωματείο και ορίζει τις αξίες του σύγχρονου οπαδού του: λεβέντης, περήφανος και sportsman. Γύρω απ αυτό το ειδικότερο πλαίσιο το βιβλίο των Εκδόσεων Δίαυλος χτίζει όλα τα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ολυμπιακές ιδιότητες και ποιότητες, ενώ δίνεται η ετυμολογία του γαύρος και αιτιολογείται ο χαρακτηρισμός θρύλος . Στο ιστορικό κομμάτι του βιβλίου καλύπτεται η πορεία από εγκρίσεως του ιδρυτικού μέχρι το σημερινό περιβάλλον λειτουργίας του σωματείου, με στάσεις στις επιτυχίες, τα ρεκόρ, τις δραστηριότητες/τμήματα του Ολυμπιακού, στους τίτλους και στις πρόσφατες μεγάλες στιγμές, ενώ στο τέλος δεν παραλείπεται το απαραίτητο κουίζ ολυμπιακοφροσύνης .