Όποιος δεν κατανοεί τα νέα μέσα ανήκει στους αναλφάβητους του 21ου αιώνα. Ένα αλφαβητάριο μάς μαθαίνει να διαβάζουμε. Η πεποίθηση ότι ένας τέτοιος αλφαβητισμός είναι αναγκαίος σήμερα είναι ευρύτερα διαδεδομένη. Η προσοχή μας είναι άνισα κατανεμημένη μεταξύ των διάφορων μέσων: στο προσκήνιο βρίσκεται το Ίντερνετ. Η εξέχουσα σημασία του δεν μπορεί όμως να μας παρασύρει να αναγγείλουμε τον θάνατο των κλασικών μαζικών μέσων. Αυτοί οι δύο κόσμοι βρίσκονται σε αμοιβαία εξάρτηση: το Ίντερνετ χρειάζεται τα μαζικά μέσα για να προσελκύσει την προσοχή και τα μαζικά μέσα χρειάζονται το Ίντερνετ για να έρχονται σε επαφή με τις ομάδες-στόχους. Χρησιμοποιούμε όλοι μας τον όρο "παγκοσμιοποίηση". Παγκοσμιοποίηση σημαίνει απλά: ψηφιοποίηση, κινητοποίηση και δικτύωση της επικοινωνίας. Ο κόσμος της παγκόσμιας επικοινωνίας είναι μια γιγαντιαία επιφάνεια εργασίας, όπου δεν υπάρχουν πια τεχνικώς προνομιούχοι τόποι και όπου όλες οι ιεραρχίες έχουν ισοπεδωθεί. Και τι γίνεται με τους ανθρώπους; Κατανέμονται μέσα στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο σε τέσσερα πεδία της μοίρας, που σχηματίζονται από δύο σταυρωτά ζεύγη αντιθέτων: "φτωχοί έναντι πλουσίων" και "δικτυωμένοι έναντι μη δικτυωμένων". Όποιος θέλει λοιπόν να προσανατολιστεί μέσα σ αυτό τον κόσμο πρέπει να κατανοήσει τα μέσα που τον καθορίζουν.