Τριάντα πέντε λογοτεχνικά κείμενα πάνω σε καρικατούρες του διάσημου Γάλλου ζωγράφου και λιθογράφου Daumier από την ενότητα "Το ευάλωτο σώμα της Δικαιοσύνης". Μικρά τα περισσότερα, γραμμένα με χιούμορ, πικρό στις περισσότερες περιπτώσεις, μαζί με το σύντομο δοκιμιακό επίμετρο που τα συμπληρώνει, φιλοδοξούν να παρουσιάσουν μια ψυχογραφία της λειτουργίας της δικαιοσύνης σε επίπεδο κρατικού θεσμού, αλλά και να την εκφράσουν ως έννοια ευρύτερη. Ως αγαθό του ατομικού και του κοινωνικού βίου, ως αξία κάθε ανθρώπινης σχέσης. Η εικόνα του Χριστού πάνω απ την έδρα των δικαστών και οι δικηγόροι που τον κοιτούν και σκέπτονται. Η ταπείνωση και η ταπεινότητα, οι δικαστές που μελετούν και συσκέπτονται, αλλά και που τους παίρνει ο ύπνος καμιά φορά πάνω στην έδρα. Το χαμόγελο του δικηγόρου στον πελάτη, οι οδηγίες, οι αγορεύσεις, ελπίδες και φόβοι, η αξίωση για δίκαιη δίκη, τα τραγικά και τα κωμικά πρόσωπα κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της δίκης. Όλος ο "θίασος" επί σκηνής και ο καθένας ξεχωριστά με τον πόνο του, τις χαρές του, τα ιδανικά του και τα συμφέροντά του. Ο καλός, ο κακός, ο άτεγκτος, ο επιεικής, ο εκτός χρόνου και τόπου, ο αμφιβάλλων, μα και ο αδιάφορος δικαστής. Το κλεφτρόνι, ο ιδεολόγος, ο Χριστός και ο Γιάννης Αγιάννης, οι διαπρέποντες και οι βιοπαλαιστές. Ο αγώνας, οι νίκες και οι ήττες, Η Δικαιοσύνη: όραμα και καθημερινή πραγματικότητα.