Ταξιδεύει σε τόπους αχαρτογράφητους, σε άγνωστες θάλασσες και παράλληλα σύμπαντα, που διαστέλλονται συνεχώς, μήπως προλάβουν και χωρέσουν μέσα τους τη Χώρα της Αλήθειας. Αυτή που συνορεύει με τη Χώρα της Ανάγκης και τη Χώρα των Μύθων. Το σκαρί του είναι μικρό, η καμπίνα του είναι φτιαγμένη από πλαστελίνη, για κατάρτι του έχει μια οδοντογλυφίδα και για πανί του ένα κομμάτι χαρτοπετσέτας. Τις νύχτες, από το φινιστρίνι του φαίνεται καθαρά το αδύναμο φως των αστεριών στον μαύρο ουρανό, αμέτρητα φωτάκια που λαμπυρίζουν μέσα σ’ έναν γαλαξία ψευδαισθήσεων.