Πριν πολλά πολλά χρόνια, αρχές της δεκαετίες του 60, σε ένα μικρό χωριό, όχι πολύ μακριά από τη Θεσσαλονίκη, οι κάτοικοι, άνθρωποι απλοί και ταπεινοί, άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης, προσπαθούσαν να κάνουν τη ζωή τους όσο το δυνατόν πιο εύκολη και ευχάριστη, εκμεταλλευόμενοι την κάθε ευκαιρία που τους δινόταν. Άλλοι καιροί, άλλες συνήθειες. Σκληρές οι συνθήκες της καθημερινής διαβίωσης και ο χρόνος κυλούσε αργά και μονότονα. Έτσι βρήκαν τη ζωή οι χωριανοί, έτσι την ακολούθησαν. Η πόλη, αν και απείχε λίγα χιλιόμετρα από το χωριό τους, γι αυτούς ήταν πολύ μακρία. Έκαναν παιδιά, πολλά παιδιά! Αυτός ήταν ο προορισμός τους για να ζουν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι με τις μεγάλες τους οικογένειες. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)