Η μια κακοτυχία φέρνει την άλλη· αυτό σίγουρα θα το μάθαινε ο Ουίλλιαμ Ντάφυ καθώς θα βρισκόταν με τα παπούτσια στο χέρι ενώ μόλις λίγες ώρες πριν ήταν μια υπολογίσιμη μονάδα στο δυναμικό της "Τριούμπιουν". Ένας φωτορεπόρτερ με τις δικές του ικανότητες δεν θα περίμενε ασφαλώς πως θα κατέφευγε ποτέ στην παρηγοριά του "μπακάρντι κάστρα", όντας χωρίς δουλειά και με αβέβαιο μέλλον. Αυτή ήταν η πρώτη κακοτυχία. Η δεύτερη - αν και ήταν πολύ νωρίς ακόμα για να το ξέρει - ήταν η γνωριμία του με τον Ντάνιελ Μόργκαν, μια γνωριμία που ωρισμένως δεν είχε επιδιώξει ο ίδιος. Ο Μόργκαν θα έκανε την εμφάνισή του αυτό το ίδιο βράδυ, με μια προσφορά για ένα χορταστικό δείπνο, όπου το πρώτο πιάτο ήταν ζεματισμένα στρείδια με σάλτσα ταρτάρ και μια πρόταση που θα έλυνε αυτόματα και για πολύν καιρό όλα τα οικονομικά προβλήματα του συνδαιτημόνα του. Ο νυχτερινός από μηχανής Θεός δεν θα δίσταζε να βάλει το χέρι πολύ βαθειά στην τσέπη και ο Ντάφυ θα περνούσε το αμφιλεγόμενο όριο της δεύτερης κακοτυχίας που θα ολοκληρωνόταν με την είσοδό του σε ένα ξένο σπίτι όπου η πρόθεσή του ήταν να τραβήξει μια σειρά από φωτογραφίες. Έτσι θα συναντούσε για πρώτη φορά την Άνναμπελ Ίνγκλις, μια εκρηκτική κοκκινομάλλα και θα έμπαινε σε περιπέτειες που ποτέ δεν θα είχε φανταστεί. Από κει κι ύστερα θα ζούσε μια ξέφρενη ζωή που θα τον έφερνε, κάθε στιγμή, όλο και πιο κοντά στο θάνατο! Πόσο κοντά, όμως, θα ερχόταν γρήγορα η οδυνηρή στιγμή να το μάθει.