Ποιήματα, διηγήματα και άλλοτε πεζογραφήματα διαδέχονται το ένα το άλλο με σκοπό να σκιαγραφήσουν σκέψεις, στοχασμούς και προβληματισμούς πάνω σε διάφορα θέματα. Θέματα όπως η θλίψη, η παιδική ηλικία, η νιότη, η ομορφιά, η ζήλια και τα στερεότυπα εξερευνώνται με μια νεανική, αυθόρμητη διάθεση. Αρκετά από τα κείμενα χαρακτηρίζονται από μια διάχυτη αίσθηση μελαγχολίας, ενώ άλλα παρουσιάζουν μια κυνική έως και δυστοπική οπτική απέναντι στην πραγματικότητα. Πολλά από τα κείμενα έχουν σκοπό να θέσουν ερωτήσεις στις οποίες δύσκολα μπορεί να δοθεί απάντηση. Τι συμβαίνει όταν μεγαλώνουμε; Χάνουμε τον εαυτό μας ή κερδίζουμε μια καινούργια εκδοχή του; Πώς μπορούμε να πιστέψουμε στην ευτυχία όταν μοιάζει ανέφικτη; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να διαλέξουμε τον εαυτό μας; Μέχρι πού θα μπορούσε να φτάσει κανείς για να αποφύγει τις ευθύνες του; Ερωτήματα που μένουν αναπάντητα αλλά μπορούν να αποτελέσουν τροφή για σκέψη.