Η παραγωγική και δημιουργική σκέψη είναι αυτό που διακρίνει τους ανθρώπους από τα ζώα. Είναι αυτό που ορίζει το Homo sapiens. Υπήρξε αντικείμενο αντιπαράθεσης επί αιώνες τι σημαίνει να έχουμε σκέψεις και τι είναι αυτό που μας δίνει την αξιοθαύμαστη ικανότητα να σκεπτόμαστε. Στο Λίκνο της σκέψης, ο Peter Hobson παρουσιάζει μια νέα και τολμηρή θεωρία για τη φύση και την προέλευση της ανθρώπινης σκέψης. Η επικρατούσα άποψη, για την απόκτηση της σκέψης και της γλώσσας, είναι ότι τα βρέφη γεννιούνται με ένα ήδη υπάρχον πρόγραμμα στον εγκέφαλο τους. Αλλά αυτή είναι μια πολύ περιορισμένη και απλουστευμένη ερμηνεία. Η ριζοσπαστική άποψη του καθηγητή Hobson είναι πως η ικανότητα της σκέψης προέρχεται από την ποιότητα των συναλλαγών του βρέφους με τους άλλους ανθρώπους κατά τους πρώτους δεκαοκτώ μήνες της ζωής του. Ως αναπόσπαστο μέρος της θαυμαστής νοητικής εξέλιξης του δεύτερου έτους, το παιδί επιτυγχάνει νέα ενορατική γνώση για το νου του ίδιου και των άλλων. Η ανθρώπινη σκέψη, η γλώσσα και η αυτό-επίγνωση αναπτύσσονται στο λίκνο της συναισθηματικής σχέσης μεταξύ του βρέφους και του ανθρώπου που το φροντίζει. Η κοινωνική επαφή έχει ζωτική σημασία για τη νοητική ανάπτυξη. Ο καθηγητής Hobson βασίζεται στην εικοσαετή πείρα και στην ακαδημαϊκή ερευνά του ως αναπτυξιακός ψυχολόγος, ψυχίατρος και ψυχαναλυτής. Ακολουθεί το νήμα της νοητικής ανάπτυξης στη διάρκεια των πρώτων δεκαοκτώ μηνών της ζωής του βρέφους, για να περιγράψει και να εξηγήσει την εμφάνιση της σκέψης. Μας προσφέρει αξιοθαύμαστες πληροφορίες και γνώσεις για τη νοητική ανάπτυξη, τις οποίες άντλησε από τις μελέτες του στον αυτισμό. Μας δείχνει πώς, από τη βρεφική ηλικία ως την ενήλικη ζωή, οι διαταραχές της σκέψης μπορεί να έχουν τις ρίζες τους σε διαταραγμένες σχέσεις κατά την πρώτη περίοδο της ζωής. Τέλος, τονίζει τις ανεπαίσθητες αλλά σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές σχέσεις των ανθρωποειδών από τα οποία προήλθε ο άνθρωπος.