Η πρώτη επαφή μου με τον «Φύλακα των Κοπαδιών» του Φερνάντο Πεσσόα υπήρξε αποκαλυπτική....

Ένα μικρό κορίτσι και μία ηλικιωμένη γυναίκα, που οι συγκυρίες της ζωής τις έφεραν πολύ κοντά, βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και σιγά σιγά, λιθαράκι λιθαράκι, κρίκο με κρίκο χτίζεται ανάμεσά τους μία ακατάλυτη σχέση....

Το οδοιπορικό ενός νέου που αψηφώντας τα σίγουρα και ασφαλή κυνηγάει με πάθος το όνειρο και τις προσδοκίες του....

Ζητούμενο τα απλά, τα καθημερινά, όλα όσα στους καιρούς μας έχουν πάψει να θεωρούνται αυτονόητα και αναγκαία για το σύντομο ανθρώπινο ταξίδι....

Η ζωή του Ιβάν αρχίζει ευοίωνα, με τις καλύτερες προϋποθέσεις και προοπτικές....

Η καταιγιστικά σκληρή πραγματικότητα που επιμένει, που κάποιες φορές εκτοπίζει ακόμη και την ανθρώπινη φαντασία, οι απώλειες, οι απουσίες, οι οφειλές στους μεγάλους μας, οι χαμένες αξίες, η διαβρωτική μέσα στην ερημία του πλήθους μοναξιά, η αγάπη και ο έρωτας αποτελούν το έναυσμα αυτής της ποιητικής συλλογής, έτσι όπως έρχονται, έτσι όπως εγγράφονται και κυοφορούνται μέσα μου....

"Η αυτοκρατορία που βασίζεται στη γνώμη και στη φαντασία βασιλεύει για λίγο καιρό και αυτή η αυτοκρατορία είναι μειλίχια και επιεικής....

Ο κύκλος της ζωής, η υπαρξιακή αγωνία μέσα από τη ματιά ενός εξάχρονου κοριτσιού όταν αντικρίζει ένα νεκρό περιστέρι στα «Μολύβια της ψυχής», ο έρωτας ο μεγάλος, ο μοναδικός και τα διλήμματα στην «Επιστροφή», η συγγνώμη και η συγχώρεση,

Ακολουθώντας μία κυκλική διαδρομή οι ήρωες της παρούσας συλλογής διηγημάτων διατρέχουν κάμποσες δεκαετίες με αφετηρία εκείνη του ’60 στην «αυλή», κινούνται στα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων από το 2010 και μετά, διασχίζουν τις μέρες της μάχης με τον αόρατο εχθρό που άλλαξε τις σταθερές μας όπως περιγράφονται στο «μπουκαλάκι» και στον «περίπατο» και καταλήγουν, με αφορμή τα πενήντα πέντε χρόνια από την Απριλιανή Χούντα των Συνταγματαρχών, επιστρέφοντας στην αφετηρία της διαδρομής τους με τις «Μνήμες Πολυτεχνείου»...