Το μήλο είναι μυρωδάτο, εύγευστο, κόκκινο, πρασινοκόκκινο ή πράσινο, χειροπιαστό αντικείμενο. Το κόβεις από τη μηλιά ή το ψωνίζεις από τη λαϊκή της γειτονιάς σου, το πιάνεις, το μυρίζεις, διακρίνεις το σχήμα του, το ζυγίζεις, το ξεφλουδίζεις, το δαγκώνεις, το γεύεσαι. Έχει στενές σχέσεις με τις αισθήσεις σου, εκπροσωπεί το βασίλειο του Συγκεκριμένου. Το κουάρκ δεν είναι ούτε γλυκό ούτε ξινό, ούτε ζεστό ούτε κρύο, δεν έχει χρώμα ούτε μυρωδιά, είναι άσχημο, δεν έχει δηλαδή κανένα σχήμα, είναι αόρατο, δεν έχει καμία σχέση με τις αισθήσεις σου και το μόνο που κάνει ως ύπαρξη είναι να κινείται αδιάκοπα και να αλληλεπιδρά με τα άλλα κουάρκ. Είναι ένας εκπρόσωπος της χώρας της Αφαίρεσης. "Το μήλο και το κουάρκ" είναι ένα βιβλίο για τη Διδακτική της Φυσικής. Προτείνει σχέδια μαθήματος για τα πιο σημαντικά γνωστικά αντικείμενα, εκθέτει διδακτικούς μετασχηματισμούς, φωτίζει τη μοναδικότητα του κάθε μαθητή στο να αφομοιώνει, να αλέθει και να εσωτερικεύει τα ποικίλα διδακτικά αντικείμενα και παράλληλα δίδει έμφαση στο ότι "η διδασκαλία της Φυσικής οφείλει να μοιάζει με τη Φυσική". Και η Φυσική ήταν, είναι και θα είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα που ισορροπεί ανάμεσα στη χώρα του Συγκεκριμένου στην οποία ευδοκιμούν τα μήλα και στην επικράτεια της Αφαίρεσης με τα νετρίνα, τα ηλεκτρόνια και τα αόρατα κουάρκ.