Αυτό το βιβλίο είναι ο πρώτος τόμος ενός εξάτομου έργου. Ξεκινώντας με το ερώτημα γιατί ο χώρος, ακόμη και κενός, έχει νόημα, παρουσιάζει θεωρήσεις της εποχής μας και των τόπων ύπαρξής μας. Μελετώντας την έννοια του τόπου, ανανεώνει την αστική προσέγγιση. Θα βρούμε σ αυτό το βιβλίο την προσέγγιση εκείνη που όχι μόνο δείχνει πώς η αστική ανάπτυξη επεκτείνεται στο σύνολο του χώρου, αλλά, επίσης, πώς μετασχηματίζει το περιβάλλον ενός συνόλου υποκειμένων δράσης που βρίσκουν στο χώρο το θεμέλιο της ύπαρξής τους. Το νόημα του τόπου και το νόημα του άλλου συναντώνται. Ενσωματώνοντας το φαντασιακό, το νόημα του άλλου, νόημα που αναδύεται από τις πράξεις του, διαπερνά και ανατρέπει τη θεώρησή μας γι’ αυτόν, τις διαθέσεις μας για συναλλαγή μαζί του. Οι κλειστότητες που μας προστατεύουν από αυτόν, οι ανοικτότητες με τις οποίες του επιτρέπουμε την πρόσβαση, οι μάσκες και οι μορφές με τις οποίες τον αντιμετωπίζουμε βυθίζονται σε ένα άλλο πλαίσιο, σε ένα αστικό τοπίο. Αυτό το βιβλίο απευθύνεται σε ένα κοινό που ενδιαφέρεται για την τοπική εγγραφή της αστικής ζωής και το μετασχηματισμό των χώρων. Προσεγγίζει το θέμα του μέσα από τα πεδία της σημειωτικής του χώρου και των ανθρωπογνωστικών επιστημών καθώς και των επιστημών της αρχιτεκτονικής. Εγγεγραμμένος μέσα σε έναν δομημένο χώρο, ο εγκατεστημένος λόγος βρίσκει μία μορφή προικισμένη με νόημα.