Όταν η κόρη της Pearl Buck, η Carol έγινε τριών άρχισε να φαίνεται ότι δεν ήταν σαν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της. Οι γονείς της την πήγαν στην Μινεσότα των ΗΠΑ προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις. Οι γιατροί είπαν πως ο εγκέφαλος του παιδιού δεν αναπτυσσόταν κανονικά. Τότε η Pearl επέστρεψε με την Carol στην Κίνα και άρχισε να την εκπαιδεύει προκειμένου να αποδείξει στον εαυτό της ότι το παιδί ήταν ικανό για μάθηση. Προσπάθησε να της διδάξει γραφή και ανάγνωση, τα χρώματα, τις νότες. Ωστόσο, προσπαθούσε να κρατήσει το παιδί μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα του κόσμου. Το Παιδί μου δεν μεγάλωσε ποτέ κυκλοφόρησε το 1950, και δείχνει με πολύ δυνατό τρόπο τον αγώνα μιας μητέρας να αποδεχθεί το διαφορετικό παιδί της. Τραγική ειρωνεία: H φαινυλκετονουρία, από την οποία έπασχε η Carol, περιγράφηκε από τους επιστήμονες όταν το κορίτσι έγινε τριάντα ετών. Με μια ειδική δίαιτα η πάθηση θα ήταν αντιμετωπίσιμη. Δυστυχώς, όμως, η Carol ήταν ήδη σε μεγάλη ηλικία για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Η Carol έφυγε από τη ζωή από καρκίνο του πνεύμονα στις 30 Σεπτεμβρίου του 1992. Το παιδί που δεν μεγάλωσε ποτέ κατόρθωσε να χειρίζεται φωνογράφο, να σιγοτραγουδά μελωδίες, να δένει τα παπούτσια της, να βάζει καλάθια, να χτενίζει τα μαλλιά της, να τρέχει στους παραολυμπιακούς, να οδηγεί τρίκυκλο, να πλένεται και να ντύνεται και πολλά άλλα τα οποία οι γιατροί απέκλειαν να καταφέρει.