Τα παράδοξα είναι διασκεδαστικά. Ωστόσο, τα περισσότερα παράδοξα που απασχολούν τους φιλοσόφους δεν αποτελούν απλώς διανοητικούς γρίφους. Εγείρουν ουσιαστικά φιλοσοφικά προβλήματα, η επίλυση των οποίων οδηγεί σε πληρέστερη φιλοσοφική γνώση και κατανόηση. Στο έργο αυτό η Doris Olin αναδεικνύει τη γοητεία των παραδόξων. Γιατί μας προκαλούν σύγχυση και αμηχανία, γιατί μας συναρπάζουν, αλλά και γιατί συνεχίζουν να αποτελούν ένα από τα πιο συναρπαστικά πεδία φιλοσοφικής έρευνας. Αρχικά εξετάζει τη φύση του παραδόξου, διατυπώνει έναν ακριβή ορισμό του και εξηγεί τι θεωρείται επιτυχής επίλυσή του. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδει στη θέση ότι μια πρόταση μπορεί να είναι παράλληλα αληθής και ψευδής, και ότι οι αντιφάσεις μπορούν να είναι αληθείς και ορθολογικά αποδεκτές. Κατόπιν παρουσιάζει και αναλύει διεξοδικά το παράδοξο της πρόβλεψης, το παράδοξο του προλόγου, το παράδοξο της κλήρωσης, το πρόβλημα του Newcomb, το δίλημμα του φυλακισμένου και το παράδοξο του σωρείτη. Η επιλογή των συγκεκριμένων παραδόξων δεν είναι τυχαία. Καταδεικνύεται ότι το καθένα ενέχει ιδιαίτερη φιλοσοφική βαρύτητα και θέτει δυσεπίλυτα ζητήματα που σχετίζονται με την ορθολογικότητα, την ορθολογικότητα των πράξεων και των πεποιθήσεων μας, καθώς και τη συνεκτικότητα της γλώσσας. Η Olin προσεγγίζει και εκθέτει με σαφή και συστηματικό τρόπο τα βασικά επιχειρήματα, προσφέροντας πρωτότυπες αναλύσεις και αποκαλύπτοντας περαιτέρω ανησυχητικές συνέπειες για ορισμένες από τις βαθύτερα εδραιωμένες αρχές και πεποιθήσεις μας.