Ένα υπέροχα γραμμένο, σύντομο μυθιστόρημα, γεμάτο σασπένς, για ένα ζωγράφο που οδηγήθηκε στα άκρα. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, ένας σημαίνων κριτικός τέχνης ταξιδεύει από το Λονδίνο στο μακρινό αγροτικό νησί Ουάτ, στα βορειοδυτικά παράλια της Γαλλίας, με σκοπό να τον ζωγραφίσει ένας παλιός φίλος, ένας προικισμένος αλλά βασανισμένος καλλιτέχνης, που ζει αυτοεξόριστος. Ενόσω ποζάρει για τον πίνακα, ο ζωγράφος θυμάται τα χρόνια της φιλίας τους, τον διφορούμενο ρόλο του τεχνοκρίτη ως πάτρωνα, τη δύναμη που ασκούσε στους επίδοξους καλλιτέχνες, αλλά και την εμφανή σκληρότητά του, όταν ευνοούσε την καριέρα ορισμένων και κατέστρεφε τη ζωή κάποιων άλλων. Η ισορροπία της δύναμης ανάμεσα στους δύο άντρες μετατοπίζεται θεαματικά, καθώς ο τεχνοκρίτης μετατρέπεται σε παθητικό υποκείμενο και ο ζωγράφος αγωνίζεται να αποδώσει στον καμβά τόσο τη μορφή όσο και τη βαθύτερή του προσωπικότητα. Ο ζωγράφος αναπολεί τα περασμένα, πότε ήρεμος, γεμάτος οικειότητα, πότε θυμωμένος και απειλητικός, αποκαλύπτοντας σιγά σιγά για ποιο λόγο δέχτηκε την παραγγελία του πορτρέτου, για ποιο λόγο εγκατέλειψε ξαφνικά και μυστηριωδώς το Λονδίνο, παρότι βρισκόταν στο απόγειο της επιτυχίας του και τα έργα του παρουσιάζονταν δίπλα στους πίνακες του Σεζάν και του Βάν Γκόγκ, και γιατί τάρα εκδηλώνει τέτοια επιμονή για να επιστρέψει. Στη διάρκεια του μονολόγου του ζωγράφου ξετυλίγεται μια ιστορία προδοσίας, υποκρισίας, απαγορευμένου έρωτα, αυτοχειρίας και, τέλος δολοφονίας. Τοποθετημένο στο εντυπωσιακό, άγριο τοπίο της Βρετάνης, στα χρόνια μιας από τις πλέον εκρηκτικές περιόδους στην ιστορία της τέχνης, το Πορτρέτο μας εισάγει σε μια υπαινικτική ατμόσφαιρα, σκοτεινή και μακάβρια, με σύνθετες ψυχολογικές αποχρώσεις και έμφαση στις λεπτομέρειες, με τη γραφίδα ενός ευφυούς παραμυθά εν ώρα εργασίας.